O nome de "pantano barométrico" denota unha rexión normalmente ampla dentro do réxime de mesoescala (por exemplo, coma toda a Península Ibérica) onde reinan altas presións de forma regular, sen grandes variacións en moitos quilómetros á redonda.
En inverno esta configuración favorece a presencia do sol, a formación de néboas de pouca persistencia nos vales e de xeadas. En canto ó vento, éste tende a ser moi débil ou incluso reina-la calma.
En verán, sen embargo, esta situación xera calimas, sol, bochorno, calor intenso e brisas locais nas costas.
A situación de pantano barométrico (coma a que se ilustra na figura sobre a Península Ibérica) téndese a manter durante varios días nos que a masa de aire adquire os rasgos climáticos da zona xeográfica sobre a que se sitúa. Nas grandes cidades, tal situación aumenta a contaminación:
- Nos mapas do tempo en superficie, as borrascas identifícanse cun B de baixa ou un D de depresión (un L en inglés e un T en alemán); os anticiclóns recoñécense pola A de alta (ou H en inglés e alemán).
- Para os antigos escandinavos, a tormenta era o modo de manifesta-la súa ira ó deus Thor; éste golpeaba o iunque co seu tremendo martelo provocando o trono. Os estralos e lóstregos non eran outra cousa que as chispas e centellas que saltaban ó golpe do martelo de Thor.
- O desastre que os temporales atlánticos fixeron sufrir á Armada Invencible que mandou contra Inglaterra Felipe II de España, á que ocasionaron uns 8000 mortos e a perda de 63 navíos, din que fixo exclamar a Don Felipe: "Eu non mandei ás miñas naves a loitar contra as tempestades".
Xunta de Galicia. Información mantida e publicada en Internet pola Xunta de Galicia.Atención á cidadanía | Accesibilidade | Aviso legal | Mapa do portal 4.9.12