Un furacán está formado por bandas de nubes (de 6 a 12 km de ancho) que xiran ó redor dun ollo en espiral.

Etapas de formación:

• A auga mariña debe ter unha temperatura mínima de 27 ºC nunha capa superficial duns 70 metros de profundidade.
• Os ventos alisios cerca da superficie converxen e forman unha columna de vapor que ascende cara ás capas altas da atmósfera formando nubes por condensación ó atopar capas de aire máis frío. Tal condensación xera calor, millóns de vatios de enerxía, que evaporan máis auga da superficie; o furacán autoaliméntase.
• Debido á forza de Coriolis, un fluido en ascenso (o vapor de auga) debe xirar no senso contrario ás agullas dun reloxo no Hemisferio Norte; polo tanto, o sistema de nubes comeza a xirar. A espiral ascendente forma unha parede cilíndrica de nubes densas que rodea ó ollo do furacán, unha zona de baixas presións na que existe un gran vacío de 15 o 20 km de diámetro.
• En torno ós 15 km de altitude, a baixa densidade atmosférica impide que o aire siga subindo polo que comeza a descender a uns 200 o 300 quilómetros do borde do furacán xirando en senso contrario en relación a éste.
• Durante o seu percorrido, o furacán desprende auga en forma de choiva e autoaliméntase a través do vapor. Cando toca terra, a tormenta atopa o aire máis frío, xa no existe vapor que absorber, polo que baleira tódala auga que transporta en forma de choivas torrenciais acompañadas de ventos furacanados.